W moich podróżach, zwłaszcza, jeśli jest tzw. deadline, pojawia się czasem zniechęcenie. Pojawia się taka myśl - nie chce mi się, bolą mnie nogi, plecy, do tego jestem umówiony - nie jadę. Cały dowcip polega na tym, że często w takich chwilach znajduję jakąś perełkę, której się nie spodziewałem. No nie spodziewałem się, bo zapomniałem przewodników, a mam tylko mapę, na której zaznaczony jest obiekt sakralny, zabytkowy. No i właśnie tak było w Rudce.
Wracałem z jednodniowej wyprawy, właściwie, to już odebrałem poganiający telefon, dlaczego mnie jeszcze nie ma! Ale tak szczerze - nie śpieszyłem się. Zatrzymałem się, żeby sfotografować cerkiew w Sieniawie, gdy zobaczyłem drogowskaz - Szlak Architektury Drewnianej - Cerkiew Rudka 7 km.
Po dotarciu na miejsce, pierwsze, co się rzuca w oczy, do duża, murowana cerkiew w stylu bizantyjskim (obecnie kosciół), pochodząca z 1924 r. Dopiero po wejściu na plac świątynny można zobaczyć miniaturową cerkiewkę, przytłoczoną przez młodszy budynek.
Cerkiew p.w. Zaśnięcia Bogarodzicy powstała w 1693 r., więc jest jedną z najstarszych drewnianych świątyń grekokatolickich w Polsce. Nawet jej XVIII wieczna przebudowa, nie zatarła archaicznych form budowli.
Świątynia jest budowlą drewnianą, orientowaną, o konstrukcji zrębowej. Jest trójdzielna, z prothesis i diakonikonem przy sanktuarium. Oba te pomieszczenia, otwarte do wewnątrz, od zewnętrznej strony zamknięte są przedłużeniem ściany prezbiterium. Nawa główna ma kształt kwadratu, jest nakryta brogową kopułą z załomem. (Kopuła brogowa, to inaczej kopuła zrębowa - powstawały w ten sposób, że stopniowo skracano belki ścian, aż się łączyły.) W XVIII w. dobudowano wieżę, która stała nad babińcem, ale w ramach konserwacji wieżę zlikwidowano, przywracając pierwotny kształt.
Dolna część zrębu osłonięta jest przydachem wspartym na rysiach. Ten daszek kończy się na tyle nisko, że wadziłem głową, a wręcz barkiem. Warto uważać obchodząc cerkiew.
Dach i ściany powyżej opasania są obite gontem, poniżej można zobaczyć odsłonięte belki zrębu. Od strony nowej cerkwi można zobaczyć ciekawe w kształcie drzwi, z nadprożem wyciętym w koniczynę.
Cerkiew przestano używać już w 1924 r., po wybudowaniu nowej, większej świątyni. Po wysiedleniach ludności ukraińskiej w 1947 r. zespół cerkiewny stał nie używany, do 1958 r., gdy został przejęty przez Kościół Rzymskokatolicki. W 2004 r. przeprowadzono szeroko zakrojone prace remontowe, mające na celu zabezpieczenie nieużywanej świątyni.
Niestety, jak to zwykle bywa, nie udało mi się wejść do środka...
Pozdrawiam i zapraszam :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz